2011, സെപ്റ്റംബർ 17, ശനിയാഴ്‌ച

"നിനക്കായ്"





"നിനക്കായ്"
ഞാനൊരു ഉപാസകന്‍ സഖീ
സകലേശന്‍ പടച്ചുനിന്നെ തവിഷം തന്നില്
തദനന്തരം നിന്നെ ഇണയാക്കി തന്നവന്തല്ലജം പോലുള്ള നിന്‍ അധരവും


ആഴിപെണ്ണെന്നു ചൊല്ലി നിന്നെ മാലോകര്‍മകരന്ദം പൊഴിക്കും  ശബ്ദവും 
ശകുലി പോലുള്ള നിന്‍ നിതംബവും
ഥാഗതന്‍ അല്ല ഞാന്‍ പ്രിയേ

പുഷ്പകേതനന്‍ കനിഞ്ഞ നിധിയാണ് നീ സഖേ ‍
സായൂജ്യം തേടി ഞാന്‍ നിന്‍ കാമ സവിനിയില്‍
സമൂലം പതിക്കാം പിതൃകാനനം  വരേയ്ക്കും
വക്രാപാംഗി  നിന്‍ പിചണ്ഡം തന്നില്
‍ തക്കാവായ് ജെനിച്ചീടാം വരും ജന്മത്തിലും
ജനനീ നിന്‍ മടിത്തട്ടില്‍ ജന്മാന്തം വരുവോളം 
വെണ്‍കതിരോന്‍ വെണ്ണീറായ്‌  മാറുവോളം
മൃഗാങ്കം കത്തിച്ച് കാത്തിരിക്കാം സഖീ.

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ

"മാറ്റൊലി"

പാതയ്ക്കരിലൊരു പാറാവുകാരന് ‍ പാതിമിഴി പൊത്തിക്കരയണുണ്ട് പാതിരാനേരത്ത് പാതയൊഴിഞ്ഞിട്ട് പട്ടണം മറപറ്റി തേങ്ങണുണ്ട്   ...